22 Şubat 2009 Pazar

Gitme kal bu şehirdeeee


Bugün bi tuhaftı anlam veremedim. Eve bırakırken o sıcaklık yoktu neden anlamadım ama çok kötü hissettim. Beynimdeki kurtlar canladı ve kemirmeye başladı birden. artık çok korkuyorum sıkılcaksın kaprislerden patlıycaksın bi noktada diye. Birden yoksa artık o anlarımı yaşıyosun diye düşündüm. Bi an aklıma gelmesi bile çok kötü yaptı beni. Kendi sorunlarım arasında seni unuttum gibi hissediyorum. Ne desende haklısın ama artık düzelicek. Silkelendim ve kendime geldim. Bizi mutlu etmek için elimden gelen herşeyi yapacağım. Artık güzel günleeeer bizi bekleeeer nırınım nırınım diyoruzzz.
Yarın gidiyosun 5 günlük bi ayrılık belki ama ben seni çok özlüyorum. Sen o otobüse bindiğin an hayat ışığım sönüyor resmen. Hiç alışamadım gitmelerine alışmakta istemiyorum. Ey zaman çabuk geç. Sen gidince ellerim hep buz gibi oluyor, burnumda hep kokunla geziyorum, sarılmanı mıncıklamanı çok özlüyorum, kulaklarım hep hayatım diye çınlıyor. Yanımda olmasanda varlığını hep hissediyorum sonuçta kalbimdesin ama ben seni hep yanımda istiyorum. Sanırım cuma günü beni bıraktığın yerde olacağım ve kucağına atlıyım sımsıkı sarılacağım.


NOT: çok özlicem senii.... çabuk geçsin zaman nolaaaaarr

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...