mutsuzum sevgili askere gitti =(

Başlıkta herşeyi anlattım aslında ama açasım var konuyu azcık, içimi dökesim var sizlere o kadar doluyum ki. Dün gece sevgiliyi gönderdik askere kısa dönem çıkması ve manisa olması bizi sevindirdi ama ondan uzakta olmak sesini duyamayacağım düşüncesi beni mahvediyor. Hep yanyanaydık hiç ayrılmadık her yere beraber gittik her işimizi beraber hallettik ama zaman o kadar gaddarki o kadar çabuk ilerlerdiki geçen zamanı hiç anlamadım.

Göz göze gelmekten korktuk dün ağlamaktan ayrılıktan korktuk ama noldu sonuç yine ayrılık yine ayrılık. İçim acıyor inanın çok zormuş o kadar alışmışız ki birbirimize biz 3 senemizi bitirdik. 4 senemizin 6 ayı ayrı geçicek. Vatan görevi diye kendimi hiç avutamıycam bu konuda görüşlerim çok farklı katılmıyorum vatan borcu olayına.

Eskişehir bomboş geliyor herşey boş geliyor hiç bişey yapmak istemiyor canım gece uyuyamadım sabah sesini duyasıya kadar çıldırmış gibiydim. Gece tişörtüyle uyudum kokusuyla. Nasıl alışacağım bilmiyorum ama alışmak istemiyorum. Düşünüyorum ben burda geçiririm zamanı ama o orda napıcak tek başına herkesi özliycek. Çıkamıyorum bu düşüncelerin içinden içim acıyor..

Allah herkesi tez zamanda kavuştursun kimseyi sevdiklerinden ayırmasın.

mutsuzum =(